maandag 4 oktober 2010

Ze zeggen "oplossing" maar ze bedoelen...

Je zou schrikken, denk ik, als je wist hoe vaak iemand (bijvoorbeeld) dollars koopt, omdat hij ze nodig heeft, of omdat hij echt overtuigd is dat ze zullen stijgen, maar dan, wanneer ze stukken goedkoper worden, ze ze niet meer willen. Maar dat gaat natuurlijk niet: als jij ze koopt bij een bank, dan koopt de bank ze voor jou, en als ze goedkoper worden moet je niet verwachten dat de bank ze dan maar zal houden. Net zoals je nooit op het idee zal komen dat de bank ze zelf mag houden als ze gestegen waren.

Nu heb ik het niet over de gevallen waarin de bank iets fout heeft voorgesteld. Dat is natuurlijk ook al gebeurd, maar ik heb het even over de gevallen waarin de klant beweert dat de bank het fout heeft voorgesteld. En dat is lang niet altijd waar.

En dan beginnen de "argumenten" en de beschuldigingen, en omdat ik er destijds zelf in zat heb ik af en toe de brieven of de mails gezien, waarin op ernstig lijkende toon wordt "gehoopt" dat de bank tot een "oplossing" zal komen. Ze schrijven "oplossing", maar ze bedoelen dat ze willen dat de bank de rekening zal betalen. Hun rekening.

Daar moest ik allemaal aan terugdenken toen vandaag de onderhandelingen over de regeringsvorming afsprongen. Langs alle kanten drongen politieke partijen - en heus niet alleen de Franstaligen - aan op een "oplossing". Maar we weten ook, omdat de Franstaligen dat zelf hebben gezegd - ik zou gezworen hebben dat er jaren lang is ontkend dat er "transfers" waren: hoe een mens zijn geheugen hem toch kan bedriegen - dat simpele mechanismen van "potje koken, potje betalen" aan de overkant van de taalgrens tot "verarming" zou leiden. Dus toen ik het gebruik van het woord "oplossing" zich zag vermenigvuldigen als de broden en de vissen, toen zat ik er wel wat bedenkelijk op te kijken.

Het voelt een beetje aan alsof de Vlamingen generaties lang eerste minsters hebben geleverd omdat die in ruil voor hun postje bereid waren "de rekeningen te betalen". Het was tenslotte maar het geld van de belastingbetalers. Maar sinds minstens 2,007 werkt de strategie van pappen en nathouden niet meer - en nu de Vlamingen niet eens dat premierschap opeisen, nu is er ineens een huizengroot probleem om die rekeningen alsnog betaald te krijgen.

Ik zou ook om een "oplossing" vragen.

Geen opmerkingen: