Laten we proberen de recente politieke gebeurtenissen samen te vatten vanuit het standpunt van de stemgerechte Vlaming zonder veel begrip van politiek - bijvoorbeeld: ikzelf. Als dat klinkt als "valse bescheidenheid", wel, dat is niet zo. Het belang van "de stemgerechtigde leek zonder veel begrip" lees je namelijk niet af aan zijn begrip, maar aan het feit dat hij stemgerechtigd is. Misschien zal zijn stemgedrag leiden tot uitkomsten die hij niet echt wil (socialisten in de regering, de splitsing van België... wie weet waar het allemaal op kan uitdraaien?), maar feit is dat hij kan en zal stemmen. Dus is het belangrijk de analyse te maken met inbegrip van het element van irrationaliteit dat daarvan stomweg het gevolg is.
Wat heeft die leek de laatste tijd zoal zien gebeuren? De Vlamingen willen een aantal veranderingen. Ze willen een staatshervorming en ze willen dat de regio waar ze zoveel geld naar sturen fatsoenlijk bestuurt en werkt - het tweede hangt nauw samen met het eerste. Die twee dingen zie ik - dus steeds met die nuance: vanuit mijn zeer beperkt, maar stemgerechtigd inzicht - als rationele verzuchtingen. Daarnaast willen ze een oplossing voor BHV, beter gezegd, de splitsing "zonder prijs". Dat zie ik als eerder irrationeel, in de mate dat dat "zonder prijs" neerkomt op het negeren van simpele feiten: een zeer groot percentage van de bevolking in een bepaalde streek spreekt Frans. En toch heb ik tegelijk begrip voor het belang van dat "irrationeel" element. Het gaat hier over een symbool, en over een signaal; over een boodschap die aan de hand van een krachtige gongslag wordt uitgedragen, vermits alle (vele) eerdere pogingen om die boodschap over te dragen, zelfs netjes vertaald in het Frans, geen enkel effect sorteerden (1).
Vervolgens kregen we het spektakel te zien waarbij beide kampen vast op hun standpunt ingegraven bleven zitten. De volgende stap was dat de Vlamingen de splitsing "manu militari" doorduwden (in mijn opinie: bedoeld als die gongslag, niet omdat ze dachten dat het daarmee gesplitst was) zodat de Franstaligen het proces blokkeerden (wat werkelijk niemand deed schrikken). Maar toen begon het echt.
Ineens, donderdag 8 november, klonk het van "ok, nu zijn dus ("dus"!) de staatshervorming en de splitsing geblokkeerd, dus ("dus"!) we kunnen daar niet verder over onderhandelen, dus ("dus"!) we hoeven daar niet verder over te onderhandelen, dus ("dus"!) we doen dat ook niet. En daarom beginnen we nu alsof er niets gebeurd is te onderhandelen over een "economische regering" (lees: een regering zoals die in elk normaal land zou tot stand komen) en oranje-blauw kan alsnog beginnen".
En dat was zoals het vrijdag in de kranten verscheen. De CD&V had een bocht genomen en de NVA zat klem en de Waalse socialisten waren ook woedend want ze dreigden alsnog uit de regeringsboot te vallen.
Maar dat was niet zoals het vrijdag evolueerde en zaterdag in de krant verscheen. Vrijdag bevestigden de Franstaligen dat ze niet meer over staatshervorming wilden praten. Maar vrijdag veranderde de CD&V van mening en wilden ze alleen maar onderhandelen als er een staatshervorming kwam. Formidabel! Een bocht van 360 graden! Oedoededa?
"Een interne machtsstrijd" is wat je er over te lezen krijgt. Er waren aan de ene kant de "machtspolitici" die in de regering wilden, en er waren de "idealisten" die de resultaten (fatsoenlijk bestuur, staatshervorming, splitsing) wilden zien. En het lijkt er sterk op dat de machtspolitici geprobeerd hebben de stemming als een grote overwinning voor te stellen, vervolgens de bijhorende verlamming als fait accompli aan de bevolking op te dringen en op de dynamiek van het moment snel een "economische regering" binnen te loodsen. En verder lijkt het er op dat "de basis" of voor mijn part "het volk" gezegd heeft dat het deze keer niet waar zal zijn.
Kortom, het lijkt er op dat we op een haar na zijn ontsnapt aan een scenario van meer van hetzelfde. België krijgt een regering alsof er van communautaire problemen niet meer sprake was geweest als het gemiddelde van de vorige vijftig jaar, en om een deeltje van de bevolking koest te houden ging een "raad van wijzen (!!)" zich over het probleem buigen.
Maar wat in dat geval zo opmerkelijk is, is dat uitgestreken gezicht waarmee ze dat "meer van hetzelfde" dachten te verkopen. Want zeg nu zelf, vrijdag stond het toch in alle kranten alsof dat met de grootste vanzelfsprekendheid het komende scenario was. En niemand repte nog met een woord van hoe juist dat voortdurende "meer van hetzelfde" heeft geleid tot de verrotting, gesymbolizeerd door Flahaut of de PS in het algemeen waarmee we nu zitten opgescheept. Althans, "niemand" bij die wijze politici die zo graag in de regering wilden zitten.
---------------------------------------
(1) http://speelsmaarserieus.blogspot.com/2007/11/vergeet-guust-niet.html
3 opmerkingen:
kleine opmerking: na een bocht van 360 graden sta je terug in dezelfde richting ;-)
Van mening veranderen komt overeen met 180 graden draaien...
Zeer juist! Daarom dat het wel eens de moeite was om er op te wijzen hoe snel dat allemaal ging, die vrijdag en zaterdag. Eerst moest er onderhandeld worden over een staatshervorming, donderdag konden ze dat laten vallen alsof er niets gebeurd was (180 graden), en vrijdag moest er met de grootste vanzelfsprekendheid weer onderhandeld worden over een staatshervorming: 360 graden.
En dat doet op zijn beurt vermoeden dat als er niets was tussengekomen, we nu nog steeds met onze neus in de 180 graden stand hadden gestaan, de stand die ik "meer van hetzelfde" noemde. De stand waaraan we (voorlopig) weer zijn aan ontsnapt.
Want ze blijven proberen :-)
360 degrees indeed.I'm pleased the Flemish eventually decided not to budge. We have to get to the bottom of this.
As you wrote, there are some very good economical reasons for more autonomy. It really looks like your management is better than in the French speaking south (just look at the schools! Same budgets radically different results.)And the sooner the Walloons face reality, the better.I can understand your frustrations. These are all the more acute since your are taxed but have no control on what the South does with the money no taxation without representation, a very enlightening post of yours, Koen).
You will have noticed this irony however: your last set of demands come when for once Wallonia got rid of the PS (arguably a great cause of the differential) and also when you as a region reached unprecedented levels of wealth which leads me to believe that you do have enough autonomy to express your diffreence. But of course, it could be even better than this!
Anyway, economically, i agree.
Culturally, i follow you less. BHV is a silly symbol. The facilities are an obvious act of courtesy. And it would be about time that the Flemish accept that French will always be imperialistic. It is the fate of a widely spoken language confronted to a regional one. Don't expect our immigrates or our expats or our European civil servants to learn Flemish. They won't. French is bound to grow around Brussels.
That being said, Flemish is getting stronger anywhere else in Vlaanderen. The French speaking bourgeoisie is practically eradicated. Even in Knokke le Zoute, one hears more Flemish than French. Shocking!
Anyway, hang in there, Flemish boys. This state needs a reform or it might implode. And this would be costly for all of us.
Now to get back to a post of yours a few days ago, let me state very clearly that most French speaking inhabitants of Brussels would hate to be part of Wallonia. I'm not sure how many would prefer to be part of Vlaanderen (they already are, i know!), but that would be a serious percentage. Above all they would rather keep their specificity.
Een reactie posten